Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қылағай — 1 (Гур., Маңғ.) біртума мен үлектен туған (жөңнен басталып олардың ұрғашылары мен үлектен алынған) бесінші ұрпақ 2 (Қост., Жанг.) шортанның ең кішісі. Шортан қ ы л а ғ а й д а н пайда болады (Қост., Жанг.). Бірақ бұл күні де дәл кешегідей сонша… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ылаң — зат. в ет. Ірі қара малда (сиырда) болатын жұқпалы індет. Бұл індет жылқыда – жамандат, түйеде – қарабез, ақшелек, ірі қарада – қараталақ, ы л а ң, қойда – топалаң, ешкіде – шекшек деп аталатын (Х.Арғынбаев, Қаз. этногр., 108). Топалаң деген атау … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кер — I зат. г е о г р. Керіліп (созылып) жатқан биік жер. Мал к е р д е жайылып жатыр. Түсіндірме сөздікте жер бедеріне байланысты жалаң, жүрекше, к е р, мұрын, текше сөздері жоқ (Қаз. әдеб., 28.08. 1987, 14). Кер бетеге. бот. Қырда өсетін бетегенің… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ошақ — I … 2. ауыс. м е т о н. Үй, отау. Өз о ш а ғ ы н ы ң есігін ол ештеме ойламайақ, шіміркенусіз, тітіркенусіз келіп ашты (С.Шаймерденов, Өмір нұры, 404). Оны бүкіл ел қарғап отыр, оның зияны тимеген о ш а қ бар ма? (Ш.Өтепов, Таушелекте., 53).… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қылауыз — зат. көне. Жердің жағдайын жақсы білетін адам. Жол көрсетуші. Ақсақ Темір әсіресе жол көрсететін кісіге – қ ы л а у ы з ғ а өте көңіл бөлген (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 367). – Бұл қай жер, қандай ел? Сөйле! – деп Жошы сонау Ақжайқыннан бері жол … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
частушка — ЧАСТУ´ШКА (коротелька, коротушка, пригудка, припевка, набирушка, ихахошка, вертушка, топтушка и пр.) фольклорный лирический жанр, истоки которого таятся в древнерусском стихе и, возможно, у скоморохов. Это народная поэтическая миниатюра, тематика … Поэтический словарь
лагерь — (нем. lager) тұрғын жерлерден тыс, белгілі бір міндеттерді орындауға арнайы таңдалған және жабдықталған әскерлердің орналасқан жері. Әскери лагерьлерді бекіністі атыс позициялары ретінде өте ерте заманда ақ парсылар, гректер, римдіктер және… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
далда — (Сем., Шұб.; Алм.: Еңб қаз., Шел.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Монғ.; Маң., Маңғ.) таса, ық, қалқалы жер. Ит құс жайылып жатқан малға д а л д а м е н келеді (Маң., Маңғ.). Біраздан соң дүрбісін шытына орап қойнына тығып, әдетінше етегін қағып түрегеліп ұяға… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әредік — 1 (Сем., Абай; Шығ.Қаз., Ү Н.; Гур., Маңғ.; Монғ.) анда санда, кейде. Ә р е д і к осылай болып тұрады (Сем., Абай). Отқа қойған екі ат ішін тарта ә р е д і к пысқырып қойды («Шұғыла», 1987, №3). Ә р е д і к т е шешесінің зарын қостап: – Төбеңнен… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара оба — (Қар., Шет) қылаң шөбі жоқ шағыл қара жусанды жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
